4 vragen over Ruslands rare plan voor een maanbasis

Al in 2030 wil Rusland een kolonie op de maan hebben staan. Daarvoor heeft het Russische ruimteagentshap Roscosmos een plan opgesteld, dat in handen is van de krant Izvestia Daily. 4 vragen over het even ambitieuze als onwaarschijnlijke plan.

“De maan is een object waar de mens een samenleving moet bouwen”, staat in het document te lezen. Het rapport werd opgesteld door Roscosmos, samen met de Russische Academie der Wetenschappen en de Staatsuniversiteit van Moskou.

1. Wat wil Rusland precies doen?

Uiteindelijk wil Rusland een bemande maanbasis bouwen op de maan. Daarnaast moeten er naast de basis ook allerlei faciliteiten komen om mineralen uit de grond te winnen.

Om het plan te realiseren moeten er eerst een aantal verkenningsmissies naar de maan worden gestuurd. De eerste daarvan moet tussen 2016 en 2025 plaatsvinden. De missies moeten de zuidpool van de maan bestuderen. Daar moet de maanbasis uiteindelijk komen te staan.

2. Wat hebben ze op de maan te zoeken?

Naast het ietwat filosofische argument dat de mensheid uiteindelijk het heelal moet verkennen en koloniseren? Geld. En macht. Maar de plannen lijken er vooral op te wijzen dat Rusland achter kostbare mineralen en grondstoffen aan gaat, die veel op de maan te vinden zijn en hier op aarde veel geld opleveren.

Zo zit er een haast onuitputtelijke voorraad helium-3 onder het oppervlak van de maan, wat gebruikt kan worden als een bijzonder efficiënte (en schone!) brandstof. Als die materialen te verschepen zijn naar de aarde, zou Rusland daar flink van profiteren.

3. Is dat wel haalbaar?

Mwah. De plannen staan nog in de kinderschoenen, en zijn vooral nog van het kaliber ‘eerst uitzoeken of het wel haalbaar is’. Rusland kan nog steeds geen mensen laten landen, en ook de infrastructuur voor een complete bemande basis bestaat nog niet. Maar toch zou het kunnen, mits de Russen genoeg motivatie hebben.

Rusland mag dan wel vooral gebruik maken van dezelfde Sovjet-techniek als in de jaren 50 en 60 werden gebruikt, maar het Russische ruimtevaartprogramma is met een vernieuwingsslag bezig. De afgelopen jaren hebben de Soyuz- en Proton-raketten een aantal belangrijke upgrades gekregen die ze een stuk efficiënter maken.

Daarnaast is Rusland 1 van de slechts 3 landen die ooit een voorwerp op de maan wisten te zetten. Die techniek heeft Rusland dus al sinds de jaren 70 onder de knie, in tegenstelling tot China, dat daar pas net mee is begonnen.

Wel zal dit project duur zijn – je hebt het dan al snel over miljarden euro’s. Het is maar de vraag of Rusland dat uiteindelijk wil investeren. Hoewel maan-mijnen met een uitgebreide infrastructuur (= een basis en relatief makkelijke retourvluchten er naartoe) uiteindelijk goedkoper worden, zou het ons niet verbazen als Rusland uiteindelijk stopt met de investering.

4. Mag je dat eigenlijk wel doen?

Dat is een grijs gebied. Rusland heeft in de jaren 60 het ‘Verdrag voor het Vredig Gebruik van de Ruimte’ getekend. Daarin staat dat geen enkel land een hemellichaam mag uitbuiten voor oorlogsvoering, maar op het gebied van mineraal-mijnen is het verdrag niet zo duidelijk. Volgens het verdrag mag een land geen claim leggen op een hemellichaam, maar dat doet Rusland ook niet.

Het is wel goed mogelijk dat Rusland binnen een paar jaar zal voorstellen het verdrag aan te passen. Dat is niet heel gek, want in de tijd sinds het is opgesteld is er veel veranderd in de ruimtevaart.

Tags : achtergond, maan, maanbasis, Roscosmos, ruimtevaart, rusland